کد مطلب:210829 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:130

شهادت حضرت صادق


فی الاصل كنا نجوما نستضاء بنا

و للبریة نحن الیوم برهان



نحن البحور التی فیها لغائصكم

در ثمین و یاقوت و مرجان



مساكن القدس و الفردوس نملكها

و نحن للقدس و الفردوس خزان



(صادق (ع))

خلیفه غضبناك گفت: ربیع با تو هستم اكنون به خانه ابی عبدالله رو او را در هر حال كه یابی نزد من آر، در انتظار تو هستم با جان خویش بازی مكن فرمانم را گردن گذار.

این سخنان از دهان منصور خلیفه سفاك عباسی بیرون می پرید و از شدت خشم چهره اش برافروخته بود، منصور در كاخ سرخ رنگ خویش بر بالشی زرین تكیه كرده و شمشیری آبدار در زیر مسند حریرش پنهان ساخته بود، هر گاه این خلیفه خونخوار در كاخ قرمز جلوس می كرد آثار كشتاری فجیع از قیافه غضبناكش نمودار می شد همه از آن حالت ترس آور به خود می لرزیدند و چنین روزی را «یوم الذبح» می خواندند یعنی روز قربانی.

آری منصور خلیفه غاصب عباسی برای استقرار بنیان حكومت جابرانه خویش از انجام فیع ترین جنایات ننگین دریغ نمی ورزید و برای ادامه شهوترانی و ریاست طلبی خود دست به خون مردانی پاك و آزاده می آلود و با سفاكی های رعب آور خویش دل ها را می گداخت.

فدایت شوم، امیرالمؤمنین شما را احضار نموده و گفته است با همین حال شما را نزد او ببرم.

«انا لله و انا الیه راجعون» بگذار به درگاه پروردگار نماز گزارم و به آستان پاكش رخ بسایم عمرم به آخر رسیده و از دست این مرد جان سالم به در نخواهم برد. اندكی مهلت ده تا غسل كنم و پیكر خویش را برای ملاقات پروردگار صفا دهم.

او را مهلت داد و سپس آستینش را كشیده به سوی دربار منصور روانه كرد حضرتش دستمالی بر سر و پارچه ای به میان بسته بود محاسن سفیدش كه حكایت از یك عمر فداكاری و مجاهدت می كرد بر جبین درخشانش تجلی می نمود و ضعف و ناتوانی پیكر نحیفش را تكان



[ صفحه 328]



می داد عاقبت از شدت ضعف از راه بازماند و بر زمین نشست ربیع بر او رقت آورد و بر شتر نشانیدش و به سوی كاخ سرخ به راه افتاد.

- هان چه شد او را آوردی؟

- بلی یا امیرالمؤمنین.

- چقدر دیر مراجعه كردی زود او را بازآور تا از قید حیات رهایش سازم، خدا مرا بكشد اگر او را نكشم.

منظره ای جالب پدیدار شد حق و باطل، نور و ظلمت، فرشته و اهریمن، صلاح و فساد، تقوی و شقاوت در برابر هم قرار گرفتند.

منصور مست شراب حكومت و نخوت بر بالش سلطنت تكیه كرده چون درندگان می غرید و كف بر لب می آورد، آتشی از جنایت و ناپاكی در دیدگانش زبانه می كشید چون شیطانی مجسم از شدت خشم و غضب به خود می پیچید در برابر او پیرمردی رؤف و مظلوم كه انوار حقیقت از رخسار تابناكش می درخشید ایستاده بود دریائی از معارف و كمال در نهادش موج می زد و خورشیدی از ایمان و سعادت در كانون جانش می تابید، نسخه كامله ای از لطائف خلقت و مجسمه بارزه ای از آیات قدرت بود زمام خلافت الهیه را به دست داشت و اشعه توحید و حق پرستی در آئین جانش منعكس بود.

دریای شقاوت و عناد به تلاطم آمد و منصور در حالی كه شمشیر برهنه ای را حوالت آن حضرت می كرد به آن پیكره علوم و عصمت عتاب و خطاب می نمود و به ساحت مقدسش جسارت می ورزید شگفتا ناگهان رنگ منصور پرید و بازوانش سست شد شمشیر از دستش افتاد و سراسیمه به خدمت حضرتش شتافت و او را بر مسند خویش نشانید.

او در آن حال رسول خدای را دید كه با آستین گشاده و چهره غضب آلود به وی نگاه كرده و از جنایتی بزرگ او را برحذر می داشت.

آن شب را از كرده خویش پشیمان شد و امام را محترمانه بازگردانید و آن مظهر پرهیزگاری و دانش به اشاعه تعالیم عالیه آسمانی و نشر حقایق اسلامی پرداخت.

امام صادق علیه السلام در كوران حوادث سیاسی و منازعات سودپرستان و دنیاطلبان سكوت اختیار كرده دامان پاك خویش به لكه انقلابات نیالود و دعوت نامه ای را كه برای انتصاب



[ صفحه 329]



به خلافتش نگاشته بودند به شعله چراغ سوزانید.

در همان هنگام بین دودمان بنی امیه و خاندان بنی عباس آتش جدال شعله می كشید و همه برای احراز مقام سلطنت و مرتبه حكومت می جنگیدند حضرتش ساكت و آرام در مسجد پیامبر نشسته به تعلیم و تدریس معارف الهی می پرداخت.

چهار هزار نفر از شیفتگان دانش و تشنگان زلال معرفت در محضر انورش كسب فیض نموده به تعلیمات عالیه آسمانی آشنا می شدند تا آنجا كه دانشگاه مقدس جعفری به تحكیم مبانی اعتقادی و تدوین قوانین دینی پرداخته و اساس مذهب تشیع را بر مبنای الهام الهی آسمانی استوار ساخت، و امروز پس از گذشت 12 قرن مذهب مقدس جعفری بر جهان تشیع پرتو افكنده و اجتماع مسلمین را به سوی حقیقت و عرفان دعوت می كند.

ولی آتش حقد و حسد منصور خاموش نگردید و عاقبت زهری قتال در شهد انگور درآمیخت و به حضرتش خورانید.

بیست و پنج روز از شوال سال 148 هجری می گذشت كه چراغ هدایت به خاموشی گرائید و روان پاك پیشوای ششم مسلمین از تنگنای قفس تن به فراخنای فضای ملكوت به پرواز درآمد و برای همیشه جهان شیعه را متأثر و داغدار ساخت.

ما این ضایعه عظمی را به جهان علم و دانش و اجتماع مسلمین جهان تسلیت گفته امیدواریم با تأییدات ذات پروردگار بتوانیم از دستورات روشن رئیس مذهب جعفری پیروی نموده به احراز سعادت دو جهان فائز گردیم.